Obowiązek alimentacyjny na pełnoletnie dzieci regulują te same przepisy, które traktują o dzieciach małoletnich. Obowiązek alimentacyjny rodziców nie wygasa, gdy dziecko osiągnie pełnoletność. Jak długo rodzice są zobowiązani do wypełniania świadczeń alimentacyjnych na dorosłe dziecko?
Obowiązek alimentacyjny na pełnoletnie dziecko
Zgodnie z art. 133 §1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice muszą wypełniać obowiązek alimentacyjny wobec pełnoletniego dziecka w sytuacji, gdy nie jest jeszcze w stanie się samodzielnie utrzymać, jeśli dochody z majątku dziecka nie są wystarczające na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Jak dodaje kancelaria KPC, to prowadzi do wniosku, że przesłanką do wypełniania obowiązku alimentacyjnego wobec dziecka jest nie jego wiek, a jego niezdolność do samodzielnego utrzymania się.
Co to znaczy „niezdolność dziecka do samodzielnego utrzymania”?
Dzieci, które ukończyły 18 lat, zazwyczaj są jeszcze w trakcie edukacji w szkole średniej. W wyroku Sądu Najwyższego z 26.11.1998 r. ICKN 989/97 Legalis przeczytamy, że „osiągnięcie samodzielności przez dziecko, w rozumieniu art. 133 §1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zakłada zdobycie przez nie odpowiadających jego uzdolnieniom i predyspozycjom kwalifikacji zawodowych. Rodzice winni zatem łożyć na utrzymanie i wykształcenie także pełnoletniego dziecka, zdobywającego kwalifikacje zawodowe, odpowiadające jego uzdolnieniom i predyspozycjom, np. uczącego się w szkole pomaturalnej lub studiującego na wyższej uczelni”. Innym ważnym aspektem jest stan zdrowia pełnoletniego dziecka. Obowiązek alimentacyjny nie zostanie uchylony wobec rodziców dzieci z niepełnosprawnościami i chorobami powodującymi niezdolność do pracy zarobkowej.
Czy rodzice mogą się uchylić od obowiązku alimentacyjnego?
Zgodnie z art. 133 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem pełnoletniego dziecka w wyjątkowych okolicznościach. Adwokat od alimentów wskazuje dwie sytuacje. Pierwszą jest, gdy wypełnianie obowiązku alimentacyjnego jest połączone z nadmiernym uszczerbkiem rodziców. Natomiast druga sytuacja wynika z braku starań dziecka w osiągnięciu samodzielności i uzyskaniu możności utrzymywania się bez wsparcia w postaci świadczenia alimentacyjnego.
